Non verbaal gaat voor verbaal

Tijdens het meelopen van een patiënten consult ( in mijn rol van communicatiespecialist, een hele middag) kijkt de oogarts op zijn scherm en zegt tegen mij: “Oh nee! Komende patiënt is zo’n ingewikkelde man! Echt vreselijk. Door hem loopt mijn spreekuur altijd uit!” “Aha!” antwoord ik opgewekt, “Een interessante case voor ons!”

We lopen de behandelkamer in en zuchtend stelt de arts mij voor aan de patiënt. De arts gaat zitten naast zijn ondersteuner en kijkt naar het scherm. Zijn non-verbale houding straalt haast uit. Zijn schouders zitten bijna achter zijn oren en als hij dan toch met de patiënt het gesprek aangaat klinkt irritatie door in zijn stem. De arts die ik heb leren kennen als bevlogen en vrolijk, ziet er plotsklaps vermoeid uit en spreekt met een diepe frons tussen zijn ogen. De patiënt, op zijn beurt, voelt zich ongezien en begint  een waterval van woorden. Vaak kijkt hij mij aan alsof hij vraagt “ Begrijpt u mij wél, mevrouw?”. De arts breekt in en zegt: “Wilt u nu even luisteren naar mij? Dan leg ik u uit wat er met u aan de hand is.” Gelukkig is er niets ernstigs en het recept wordt uitgeschreven.

Samen met de arts loop ik de behandelkamer weer uit. “Zag je het, Yvonne? Van zo’n consult word ik nou doodmoe!” Ja. Ik heb het gezien. Ik heb een heleboel gezien. We hebben even tijd om dit consult na te bespreken. Ik leg de arts uit dat mensen als eerste (onbewust en intuïtief) reageren op het non-verbale gedrag van de ander. Gedachten als: “Ben ik veilig? Ben ik in goede handen? Word ik gehoord en gezien? “ schieten door het hoofd en hart, op zoek naar antwoorden. Wanneer daar onrust uit ontstaat gaan mensen praten om deze gevoelens te uiten of om de relatie positief te kunnen beïnvloeden. Hierdoor ontstaat “the selffulfilling prophecy”. 

 “Wat kan ik hieraan doen?” vraagt de specialist aan mij. “Ga de volgende keer het consult aan vanuit de gedachte: Ik ben benieuwd! Non verbaal straal je dan opgewektheid uit en interesse. Luister met je ogen en je zult je gaan verwonderen over het effect!” En zo geschiedde. 

De specialist schrijft in zijn evaluatieformulier: “Wat eye-opener! het “ benieuwd zijn” naar de persoon, die in de kamer hiernaast, een consult heeft bij me. Merk dat dat het spreekuur houden luchtiger en spontaner houdt. En weg is mijn energielek!”

Door Yvonne Valkenburg – Senior trainer en mental coach (zie ook: IVLO – Ons Team)

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *